Auteur: Charlotte van Beukering
Sinds kort heeft psycholoog Steven Pont een column in het Eindhovens Dagblad. Afgelopen week schreef hij dat de echte schade van een scheiding niet het gekwetste ego is, maar de kinderen. Hij merkt dat scheidende ouders zichzelf soms toestemming geven om zich destructief tegenover elkaar te gedragen en dat zorgt voor schade bij de kinderen.
Ouders raken als partners vaak ernstig gekwetst in de fase van de scheiding. Dan kan het voor hen erg moeilijk zijn om wat zij als partners niet meer hebben los te zien van hun rol als ouders. Het risico dat ze hun kinderen dan uit het oog verliezen is groot, niet omdat zij dat willen maar vaak omdat ze zo pijnlijk getroffen zijn, dat ze dat niet kunnen. De pijlen richten zij dan op elkaar waarbij zij verlangen van de ander dat die verandert. De slechte boodschap die ze in dat geval krijgen is dat de pogingen om de ander te veranderen hen zullen uitputten en die verandering ook niet zullen brengen. Alleen als ze zelf ander gedrag laten zien zal er iets veranderen. Dat is geen leuke boodschap in een fase in je leven die heel veel energie vraagt.
Als het mij lukt om dat te bespreken en mensen in scheiding te bewegen om te oefenen met ander gedrag en te gaan zien welke verandering dat teweegbrengt, geeft dat voldoening in mijn werk omdat ik ervan overtuigd ben dat ze dat zal helpen. In dat verband gebruik ik een van de spreuken die op mijn whiteboard hangt: “Als je aan het einde van je Latijn bent ga dan Grieks praten“.